H Ε. κι εγώ - Οικογενειακές ιστορίες



Η Ε. ώρες ώρες έχει τις μαύρες της. Τότε με παίρνει τηλέφωνο και κλαίγεται. Δηλαδή μυξοκλαίει κι εγώ φωνάζω νομίζοντας ότι έχω τη λύση σε όλα τα προβλήματα.
Η Ε. έχει και τις άσπρες της. Τότε με παίρνει τηλ και γελάμε με τις ώρες ή συζητάμε για πολιτική και φιλοσοφία, τρομάρα μας
Η Ε. όταν δε με παίρνει τηλέφωνο, γράφει τραγούδια και μετά με παίρνει πάλι τηλέφωνο για να μου τα τραγουδήσει με συνοδεία κιθάρας.

Photo credits Luke Dawkes 2016

Η Ε. όταν δεν απαντάει στα τηλέφωνα που την παίρνω εγώ για να κλαφτώ, παίζει βόλλευ στην ομάδα του Πανεπιστημίου ή έχει μάθημα κομπιούτερ.
Η Ε.ρίχνει πολύ γέλιο με την Έλεν Ντετζενέρες (or somethong like that) και μου στέλνει μέηλ με τα λινκ από τα βίντεο που της άρεσαν για να τα δω. Τότε την παίρνω τηλέφωνο για να της πω ότι δεν είναι αστεία και καθώς τα διηγούμαι η Ε. τα ξαναθυμάται και γελάει.


Η Ε. θέλει να γίνει συγγραφέας. Κάποτε ήθελε να γίνει και μηχανικός αλλά ήταν μικρή και μέχρι να μεγαλώσει το ξέχασε.
Η Ε. κι εγώ συχνά όταν μιλάμε θυμόμαστε αντίστοιχες σκηνές από τα "Φιλαράκια" και γελάμε μαζί.
Άνοιξη 2013 - Κομοτηνή

Η Ε. ποτίζει τον κήπο όταν λείπουν οι γονείς από το σπίτι, αλλά μερικές φορές δε μ' αφήνει να συνδεθώ με το στικάκι της στο ίντερνετ.
Η Ε. είναι λιγάκι φραγκοφονιάς. Προχτές είχε χάσει ένα δεκάρικο και μου στειλε 3 μηνύματα μέχρι να το βρει.Αυτός είναι ο λόγος που εφηύρα τη λέξη "καρμιροτσιγγούνης" για να τη χαρακτηρίζω.
Η Ε. στηρίζει τις επιλογές μου,ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί ή όχι μ'αυτές.
Η Ε. έχει κιτρινωπά μάτια αλλά δεν το παραδέχεται. Θα το γράψω επί το κομψότερον "χρυσά" μπας και το αποδεχτεί να τελειώνουμε.
Η Ε. κι εγώ έχουμε δική μας γλώσσα. Η Ε.δεν την ξέρει ακόμα πολύ καλά γιατί την επινόησα μόνη μου, γι' αυτό όταν της γράφω σημειώματα στη γλώσσα μας γράφω και μετάφραση κάτω από κάθε γραμμή για να συνεννοηθούμε.
Αλεξανδρούπολη - Άνοιξη 2013
Η Ε. έχει προσπαθήσει να μου μάθει βόλλευ, ρακέτες και τρόπους με το παράδειγμά της. Δεν είχε μεγάλη επιτυχία, είμαι ανεπίδεκτη μαθήσεως.
Εγώ προσπάθησα να της μάθω να καπνίζει, να πίνει καφέ, να βάφεται και να βρίζει. Δεν είχα μεγάλη επιτυχία. Είναι ακέραιος χαρακτήρας.
Η Ε. δεν τα πάει καλά με τα μαθηματικά, αλλά προσπαθεί να μάθει στη Μ. την προπαίδεια.
Η Ε. και η Μ. έχουν ωραία ονόματα και για πολύ καιρό τις ζήλευα γι αυτό (γι' αυτό δεν τα γράφω).
Η Ε. δε φοράει ποτέ μπότες. Ούτε τακούνια.
Η Ε. θα δυσκολευτεί να με συγχωρήσει γι' αυτή την ανάρτηση. Αλλά την πληροφορώ ότι το Bounce Rate του "Πράσσειν Αν-άλογα" (σσ.το πρώτο μου μπλογκ όπου πρωτοδημοσιεύτηκε αυτό το κείμενο) είναι πολύ υψηλό, οπότε ελπίζω να πράξει ανάλογα,να με συγχωρήσει σύντομα και να γεράσουμε μαζί.

Χριστούγεννα 2012 - Θεσσαλονίκη


Η Ε. είναι αδερφή μου.

Η Ε. τελικά όχι μόνο δε μου κάκιωσε που έβγαλα τα άπλυτά μας στη φόρα, αλλά μου απάντησε στο δικό της ιστολόγιο και με την άδειά της αναδημοσιεύω την απάντηση εδώ . Η Δ. είμαι εγώ προφανώς .

Η Δ. έχει ένα μπλογκ και κάνει αναρτήσεις για οτιδήποτε της αρέσει ή δεν της αρέσει.
Η Δ. είναι το μαύρο πρόβατο στην αγέλη μας, σύμφωνα με πολλά πρόβατα, και το ξέρει αλλά δεν τη νοιάζει. (Και καλά κάνει.)
Σεπτέμβριος 2013 - Αθήνα
Η Δ. έχει καλύτερο γούστο σε ρούχα, παπούτσια και λοιπά από μένα και ξέρει να κυκλοφορεί σαν άνθρωπος στην κοινωνία.
Η Δ. μου κάνει κήρυγμα να πηγαίνω στη σχολή μου ενώ ξέρουμε πολύ καλά πόσο παρακολουθούσε κι αυτή όταν ήταν στη θέση μου.
Η Δ. νομίζει ότι έχει μείνει 9 χρόνων (ή 16, ανάλογα με την περίσταση) και το βλέπει ως κάτι αρνητικό ενώ ίσως να μην είναι τόσο.
Η Δ. ξέρει να κάνει ψώνια καταναλώνοντας τα λιγότερα δυνατά χρήματα. Κάποιες φορές βέβαια, μετανιώνει γι’ αυτά που αγόρασε ή λέει ότι ήταν ακριβά, και μετά δεν της αρέσουν κιόλας και κάθεται και κλαίει τα λεφτά που έδωσε… Και μετά η Δ. λέει ότι εγώ είμαι φραγκοφονιάς και καρμιροτσιγγούνης…
Στη Δ. αρέσει να συμφωνούμε κι όταν καμιά φορά έχουμε διαφορετική άποψη νομίζει ότι έχω αλλάξει στρατόπεδο και ότι δεν την καταλαβαίνω.
Η Δ. καπνίζει, πότε πολύ πότε λίγο, γεμίζοντας τα πνευμόνια της μαύρους καπνούς, αλλά πάντα κάθομαι δίπλα της (ή απέναντί της) χωρίς να μ’ ενοχλεί που σύμφωνα με ηλίθιες έρευνες η ζωή μου λιγοστεύει κάθε λεπτό που εισπνέω τον καπνό της.
Η Δ. είχε κάποτε τις μαύρες της και ξέρει πώς είναι, αλλά δεν ξέρει τι να κάνει για να με βοηθήσει όταν βρίσκομαι σε μια τέτοια κατάσταση.
Η Δ. κι εγώ έχουμε αρκετό χιούμορ και μέχρι τώρα νόμιζα ότι μοιραζόμασταν την ίδια αίσθηση του χιούμορ…
Απρίλιος 2011 - Πελοπόννησος
Η Δ. όταν καμιά φορά βρίσει μου ζητάει συγγνώμη γιατί ξέρει ότι δε μου αρέσει.
Η Δ. είναι πολύ καλή στα μαθηματικά και αν δεν ήταν αυτή δε θα είχα καταφέρει να μάθω τίποτα από όλα αυτά που κατά καιρούς μου έχει μάθει (αφού οι καθηγητές μου ήταν άχρηστοι…)
Η Δ. ξέρει και πολύ καλά αρχαία ,κι ας μην το πιστεύει,και πριν πάω στην Α’ γυμνασίου με είχε ξεσκίσει στο να κλίνω ουσιαστικά α’ και β’ κλίσης.
Η Δ. δεν μπορεί να κάνει ούτε μία καλή πάσα στο βόλεϊ αλλά όπως της έχω ξαναπεί έχει άλλο χάρισμα: με τις κινήσεις της με κάνει να γελάω μέχρι δακρύων…
Η Δ. ώρες ώρες με νευριάζει γιατί λέει τα ίδια και τα ίδια και το χιούμορ της γίνεται κάπως αισχρό.
Ιανουάριος 2007 - Άπτερα Χανιά
Η Δ. κι εγώ μιλάμε κάθε μέρα στο κινητό μέχρι να πονέσει το κεφάλι μας.
Η Δ. πολλές φορές μου μιλάει στο τηλέφωνο κι εγώ αφαιρούμαι και σκέφτομαι άλλ’ αντ’ άλλων… αλλά όταν το συνειδητοποιώ κάνω ότι έχω καταλάβει πλήρως τι μου λέει.
Η Δ. νομίζει ότι μόλις βρω κάποιαν άλλη φίλη θα την αφήσω στη μοίρα της και δε θα με νοιάζει αν ζει ή αν πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα.
Η Δ. κι εγώ έχουμε μαλώσει πολλές φορές για λόγους που έδειχναν σημαντικοί αλλά μετά που τους σκεφτόμασταν ξανά ήταν ανόητοι.
Η Δ. δε θα με εγκαταλείψει ποτέ ό,τι βλακεία κι αν κάνω και πάντα θα προσπαθεί να με αποτρέψει απ’ το να κάνω τα ίδια λάθη με εκείνη.
Η Δ. έτυχε να είναι αδερφή μου.
Η Δ. διάλεξα να είναι η καλύτερη μου φίλη.

Προ αμνημονεύτων ετών - Κρήτη
Αυτή είναι η συμμετοχή μου στις Οικογενειακές ιστορίες που διοργανώνει η Αριστέα.

Τα κείμενα γράφτηκαν πριν 7 χρόνια ακριβώς: τέλη Νοέμβρη του '09 και δημοσιεύτηκαν στο ιστολόγιο που διατηρούσα τότε.

Για την ιστορία τώρα, μετά από τόσα χρόνια:
Η Ε. κι εγώ τελειώσαμε τις σπουδές μας.
Η Ε. έγινε κουμπάρα μου όταν παντρεύτηκα.
Η Ε. έφυγε για δουλειά στην Αγγλία.
Η Ε. μου λείπει πιο πολύ κάθε μέρα που περνάει.




Δημοσίευση σχολίου

11 Σχόλια

  1. Δέσποινα...πόσο συγκινητική ανάρτηση!!!
    Ρε συ γελούσα και δάκρυζα μαζί, γιατί κι εγώ έχω αδυναμία στην αδερφή μου!!!
    Πρόλαβες το δρώμενο και σε ευχαριστώ πολύ που θυμήθηκες κι ανέσυρες αυτή την ιστορία!!!
    Πολλά, γλυκά φιλιά ♥

    (να είστε πάντα αγαπημένες μάτια μου!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ, Αριστέα μου!Ήθελα πολύ να προλάβω και ευτυχώς τα κατάφερα!Μου'χεις δώσει πολλές φορές την ευκαιρία μέσα από αυτά τα δρώμενα να μοιραστώ πράγματα που διαφορετικά θα έμεναν κρυμμένα στο παλιό και σκονισμένο blog που διατηρούσα παλιότερα!

      Διαγραφή
  2. Πολύ γλυκιά αναρτηση! Εύχομαι να είστε πάντα τόσο αγαπημενες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι ομορφη και τρυφερή ιστορίααααα και πρωτοτυπως ο τροπος που την εγραψες Δεσποινα μου ..ομορφες και αληθινες φιλίες αυτες..και παντοτινες σου ευχωμαι να ειστε παντα ετσι... φιλακιααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι η πιο ουσιαστική οικογενειακή ιστορία , η αληθινή , η σχέση μεταξύ δύο αδελφών Δέσποινα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δέσποινα, τέλεια ανάρτηση!!!!!!! Πωωωωω την απόλαυσα τρελά! Κι εδώ προβλέπω μεγάλο bounce rate, που μόλις προχτές το άκουσα για πρώτη φορά κι έμαθα στο περίπου τι είναι. Δεν υπάρχει η γραφή σου! Φιλιά πολλά, Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οικογενειακή ιστορία με ουσία και μοναδικά πρωτότυπη γραφή !!!Δέσποινα ξεδίπλωσες με την πρωτότυπη διήγησή σου, όλα τα συναισθήματα που κυριαρχούν στη σχέση με την αδελφή σου και είναι υπέροχα !!! Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συγκινήθηκα και γέλασα, Δέσποινα! Απόλαυσα αυτή την οικιγενειακή ιστορία κι εύχομαι και στις δυο σας τα καλύτερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μεγάλη υποθεση να ειστε αδερφες και φιλες!! Πολύ συγκινητικο ποστ...Το ευχαριστηθηκα πολύ!
    Φιλάκια

    http://labeautefem.blogspot.gr/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τι υπέροχο και συγκινητικό κείμενο! Εύχομαι να είστε πάντα χαρούμενες και αγαπημένες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τι θα ήθελες να με ρωτήσεις;