Πώς έγινα βιβλιοφάγος

   Μεγάλωσα σε χωριό. Σε μια μικρή και κλειστή κοινωνία που τα παιδιά της ηλικίας μου ήταν ελάχιστα και πολύ απασχολημένα με το να παίζουν ποδόσφαιρο και κυνηγητό ελεύθερα στους δρόμους και στη μικρή πλατεία του χωριού.

     Δεν ήμουν ποτέ μαζί τους. Λόγω του προβλήματος όρασης που έχω οι γονείς μου ήταν κάπως υπερπροστατευτικοί μαζί μου. Λίγο η ανημπόρια μου για σκαρφαλώματα και τρεχάλες που κατέληγε σε ματωμένα γόνατα και γδαρμένους αγώνες, λίγο ο φόβος τους μη σπάσω τα γυαλιά μου πέφτοντας, κατέληγα να περνάω ακόμα και τις καλοκαιρινές μέρες μέσα στο σπίτι. Οι σπάνιες βόλτες στη θάλασσα και οι επισκέψεις στη θεία και τη γιαγιά μου ήταν η μόνη διέξοδος από τη μονοτονία μου. 

   Ένα τέτοιο καλοκαίρι, μετά την τρίτη δημοτικού, που είχαμε πάει επίσκεψη στη θεία μου, ως συνήθως, παρακολουθούσα βαριεστημένη μία συζήτηση των μεγάλων, όταν το μάτι μου έπεσε στη βιβλιοθήκη που είχε η θεία στο σαλόνι, στο διάδρομο, δε θυμάμαι πια...

    Άρχισα να σκαλίζω τα βιβλία και από βαρεμάρα πήρα ένα να διαβάσω το οπισθόφυλλο.

Το βιβλίο ήταν από την δημοφιλή σειρά των 5 φίλων της Enid Blyton. Το πήρα σπίτι να το διαβάσω.

Το επέστρεψα το επόμενο απόγευμα και πήρα ένα άλλο. Η αλήθεια είναι ότι η θεία μου, η μητέρα μου και τα ξαδέρφια μου νόμιζαν ότι το επέστρεψα γιατί δε μου άρεσε. Η αλήθεια είναι ότι απλώς το είχα διαβάσει ολόκληρο και ήθελα να διαβάσω και τα υπόλοιπα. Για καλή μου τύχη τα ξαδέρφια μου είχαν αρκετά βιβλία από τη σειρά των 5 φίλων στη βιβλιοθήκη τους. Τα διάβασα όλα μέρα με τη μέρα. Κάποια στιγμή τέλειωσαν φυσικά, αλλά ευτυχώς η βιβλιοθήκη είχε κι άλλα βιβλία. 

     Δε θυμάμαι ακριβώς τι διάβασα έπειτα, αλλά θυμάμαι ότι μετά από αυτή μου την ανακάλυψη άρχισαν οι συχνές μου επισκέψεις στο βιβλιοπωλείο της περιοχής. Έφευγα πάντα με 5-6 βιβλία γιατί το ένα ή δύο μου έφταναν μόνο για μια-δυο μέρες. Στη συνέχεια παράγγελνα στη μαμά μου ποιο βιβλίο θέλω να μου πάρει όταν πήγαινε στη Χώρα για δουλειές. Το βιβλιοπωλείο της περιοχής μας ήταν μικρό και ανενημέρωτο και εγώ είχα ήδη εξελιχθεί σε μία μικρή βιβλιοφάγο.

    Από τότε και μέχρι τώρα έχω ξεκοκαλίσει αρκετές βιβλιοθήκες, συγγενών, φίλων, σχολικές, δανειστικές, δημοτικές και φυσικά έχω δημιουργήσει τη δική μου που λόγω των συχνών μου μετακινήσεων βρίσκεται στο ίδιο εκείνο χωριό που ξεκίνησα το διάβασμα και εκτείνεται από πάνω ως κάτω στον τοίχο του δωματίου μου και τα βιβλία στο κάθε ράφι είναι δυο σειρές (άλλα μέσα άλλα έξω) για να χωρέσουν. Κάθε φορά που πάω τη φορτώνω κι άλλο γιατί τα καινούρια βιβλία που παίρνω χρόνο με το χρόνο δε χωράνε στη μικρή βιβλιοθήκη του σπιτιού που μένω τώρα.

Αυτή κορίτσι ήταν η μικρή μου ιστορία για το πώς ξεκίνησα να διαβάζω λογοτεχνία.

Εσύ διαβάζεις βιβλία στον ελεύθερό σου χρόνο;

Έχεις διαβάσει τους 5 φίλους, το βιβλίο που με μύησε στο διάβασμα;

Ποιο βιβλίο διαβάζεις αυτή την περίοδο;
Ποιο είναι το αγαπημένο σου βιβλίο όλων των εποχών;

Μείνε συντονισμένη στο despina's studio 
γιατί με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου μεθαύριο
έρχεται μεγάλο Giveaway με δώρο, 
τι άλλο, βιβλία!